Γιατί δεν θα σου στείλει ΠΟΤΕ sms το άτομο που γουστάρεις πραγματικά

Δυο ημέρες break. Τόσες χρειαζόμουν μωράκια για να επανέλθω. Από τις 48 ώρες, οι 30 ήταν ύπνος και ένα καρούμπαλο στο γόνατο που λογικά βγήκε από τα πολλά σκουότ. Αλλά μια ζωή την έχουμε και δυο γόνατα. Ποιος νοιάζεται; Αλλά νοιάζεστε για τα sms που δεν σας έρχονται μωράκια. Και το ξέρω.

Το λοιπόν, είναι πως σήμερα θα σας πω την αλήθεια γιατί ο γκόμενος/α που γουστάρετε δεν στέλνει μήνυμα. Αλλά πρώτα, επιτρέψτε μου να σας ζωγραφίσω μια εικόνα με τις λέξεις.

Όπως έλεγε και μια παλιά φίλη (που δεν την έβλεπα σαν φίλη, αλλά με έβλεπε σαν φίλο, αλλά εγώ της είπα όχι έτσι, αυτή είπε όχι όμως και έτσι και μετά της είπα έτσι και αυτή είπε τώρα όχι έτσι και ίσως αλλιώς και μετά εγώ είπα καλά να δούμε και τελικά δεν είδαμε), περπατάς στην Κολοκοτρώνη και συναντάς σε ένα από τα πάμπολλα hipsteρομάγαζα τον έρωτα της ζωής σου. Αυτή ήθελε έναν ψηλό, με μεγάλες πλάτες και χιούμορ. Λες και εγώ ρε φίλε είμαι 1,50, με μικρές πλάτες και μπαλότσος που δεν μιλάει. Τέλοσπάντων, αλλάζουν τηλέφωνα και δεν στέλνει ο τυπάς. Μιλάμε τώρα για αρτίστα τύπο, όχι μαλακίες. Παλικάρι, τσολιάς.

Το ίδιο συνέβη και με έναν φίλο, αλλά όχι με άντρα-παλικάρι. Με τύπισσα, τσολιάς και αυτή μεν, με άλλη σημασία της λέξης, δε. Η εν λόγω κοπελιά-τσολιάς, έδωσε τηλέφωνο στον γύπα κολλητό, ο γύπας κολλητός δεν έστειλε (και καλά έκανε), περίμενε με στωικότητα θιβετιανού μοναχού, έπιασε αυτή την μαλακία το fidget spinner στα χέρια του, του πέταξε τα μάτια έξω, αλλά μήνυμα δεν πήρε. Και δεν θα πάρει. Άσχετα ότι περιμένει και αυτός πίνοντας μπύρες και κοιτάζοντας το παράθυρο όταν βρέχει, γράφοντας το όνομά της. 

Οι δυο περιπτώσεις μοιάζουν. Θα μπορούσαν να ήταν σενάριο ταινίας του αγαπημένου Woody Allen. Ή ακόμη και του Γούντι του τρυποκάρυδου. Αυτό που ακολουθεί όμως είναι και η πραγματικότητα.

Και οι δυο πήραν sms από κάποιον που δεν γούσταραν. Η νεανίδα παραπάνω, πήρε από εμένα (που δεν την έβλεπα σαν φίλη, αλλά με έβλεπε σαν φίλο, αλλά εγώ της είπα όχι έτσι, αυτή είπε όχι όμως και έτσι και μετά της είπα έτσι και αυτή είπε τώρα όχι έτσι και ίσως αλλιώς και μετά εγώ είπα καλά να δούμε και τελικά δεν είδαμε), ενώ ο φίλος από μια τύπισσα που ήταν τρελή και παλαβή για εκείνον. Τόσο που του έστελνε με κούριερ τα εσώρουχά της. ΦΟΡΕΜΕΝΑ ΡΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Αυτοί οι δυο, είναι το ένα χιλιοστό στο σύμπαν των σχέσεων. Ενός σύμπαντος, που αυτός που γουστάρεις σε ξεχνάει και σε θυμάται ο κάθε πικραμένος/η. Αλλά εσύ ελπίζεις. Και η Ελπίδα, στην ντισκοτέκ, την παλιά ντισκοτέκ, πεθαίνει τελευταία. Αλλά πεθαίνει κάποια στιγμή.

The Ugly Truth: Η αλήθεια είναι καρμική. Και λέει το εξής: Αυτός που γουστάρεις ΔΕΝ θα σου στείλει μήνυμα. Κάνε ό,τι θες. Μήνυμα δεν θα σου έρθει ποτέ. Και αν στείλεις εσύ, κατά 99.9% θα έχει βρει κάποιον άλλον/άλλη. Οτιδήποτε, τέλοσπαντων, εκτός από εσένα. Αυτή είναι η συμπαντική ενεργειακή αλήθεια, που οι πολυεθνικές και οι Σιωνιστές, δεν θέλουν να ξέρεις.

                                                 ΑΛΛΑ...

Αν ενεργήσεις άμεσα, ίσως δεις αποτελέσματα. Αρκεί να είσαι προετοιμασμένος για όλα τα ενδεχόμενα. Από το "ναι", μέχρι το "όχι" (Τσίπρα, μόνο εσύ ρε θεούλη είχες ένα ενδεχόμενο και στα δυο. ΘΕΟΥΛΗ) ή το "πάμε σπίτι μου να σου αλλάξω τα πετρέλαια" και το "άντε να χαθείς ρε ηλίθιε". Όλα είναι στο παιχνίδι. Η επιλογή είναι δική σου. Αν αφήσεις τον χρόνο να σου στείλει, δεν θα σου στείλει, πέσε για ύπνο. Αν κάνεις το πρώτο βήμα, όλα είναι ανοιχτά. Τουλάχιστον θα μάθεις. Με άσχημο τρόπο, αλλά θα μάθεις.

ΥΓ: Δεν έχω υστερόγραφο παιδιά. Αυτά είχα να πω.

YΓ 1: Η Γωγώ Τσαμπά, ξέρει.